           Koło Pszczelarzy Jawiszowice
                             www.pszczoly-jawisz.slask.pl
                   e-mail: kpjawisz@wp.pl
             kontakt do prezesa koła tel. 48 509 532 150
Koło Pszczelarzy Jawiszowice należy do :
                 Śląski Związek Pszczelarzy w Katowicach.
                 www.szpkatowice.pl

1949 - 2024
7 września 2024 roku odbyły się uroczyste obchody
Jubileuszu działalności "75 lat Koła Pszczelarzy w Jawiszowicach"
Podziękowanie.
Dziękuję wszystkim za okazaną sympatię i przychylność oraz przekazane gratulacje i serdeczne życzenia .
Mam nadzieję na dalszą współpracę z Państwem, a także wspólne świętowanie kolejnych,
równie udanych jubileuszy w przyszłości.
Raz jeszcze serdecznie dziękujemy za przybycie i współtworzenie historii pszczelarstwa w Jawiszowicach.
Prezes Adam Matjasowicz.

KOMUNIKAT O SZKOLENIU !

Dnia 9 -02- 2025r o godzinie 10:00 w salkach parafialnych
przy kościele Świętego Marcina Biskupa w Jawiszowicach
w odbędzie się szkolenie dla pszczelarzy i sympatyków,
Wykładowcy: Igor Pawłyk i Rafał Orlicki.
W przerwie posiłek, kawa i ciastko.
Zapisy do 3 lutego 2025r. pod nr tel.509 532 150

Prezes Adam Matjasowicz 2025-01-19

*****************************************************************************************

Data przyjęcia obecnej nazwy tj. Koło Pszczelarzy Jawiszowice nie jest dokładnie znana. Pierwsza nazwa koła to:
"Koło Miejscowe Związku Pszczelarsko-Sadowniczego w Jawiszowicach" (wg okładki skoroszytu z lat 50-tych).
Pierwsza kronika, którą posiada koło, jest założona 5 marca 1989r.w 40 rocznicę powołania koła. Założył i prowadził kronikę Antonii Hoder. Więcej na stronie Historia Koła.

Wspólne dzieje Jawiszowic
i Miedźnej.
Historia Jawiszowic
Koło Pszczelarzy Jawiszowice

Z dziejów Jawiszowic

Jawiszowice są jednym z największych sołectw w Polsce, liczącym ok. 5925 mieszkańców. Zajmują powierzchnię ok. 1530 ha, czyli nieco ponad 15 km2. Obecnie graniczą przez Wisłę z Górą i Zawadką (gmina Miedźna, powiat pszczyński, województwo śląskie). Od północy biegnie granica z Brzeszczami, od wschodu z Przecieszynem, Skidziniem i Zasolem Łęckim. Na południu Jawiszowice sąsiadują z miejscowościami gminy Wilamowice, w pow. bielskim województwa śląskiego: Zasolem Bielańskim, Wilamowicami i Dankowicami. Pod względem administracyjnym należą obecnie do gminy Brzeszcze, w zachodniej części powiatu oświęcimskiego i województwa małopolskiego.

Warto tu zaznaczyć, że w ciągu XIX w. aż do reformy gminnej w 1933 r. Jawiszowice posiadały status samodzielnej gminy. W czynnościach urzędowych miały prawo posługiwać się nawet własną pieczęcią z herbem gminy, na której widniał paw – zmieniały się tylko jego napieczętne wyobrażenia. Po 1933 r. Jawiszowice po raz pierwszy utraciły samodzielność na rzecz gminy zbiorowej, której siedzibą były Brzeszcze. Taki stan przetrwał czasy okupacji niemieckiej i powojenne reformy administracyjne. Na podstawie kolejnej reformy, z 1973 r. Jawiszowice ponownie odzyskały status gminy wiejskiej (obok Jawiszowic, wchodziły w jej skład Skidzin, Przecieszyn i Zasole Łęckie). Jednakże po włączeniu Jawiszowic do województwa katowickiego (1975 r.), w 1977 roku gmina ta została zniesiona i powstała nowa gmina Brzeszcze. Od tego czasu Jawiszowice posiadają status sołectwa w gminie Brzeszcze.

***

Dzieje Jawiszowic sięgają XIII wieku, kiedy zostały lokowane na tzw. prawie niemieckim (najprawdopodobniej nastąpiło to między 1260, a 1285 r.). Niewykluczone jednak, że początki osadnictwa mogą sięgać czasów wcześniejszych. W 1326 roku nazwa Jawiszowice została zapisana w rachunkach Kamery Apostolskiej, której wysłannicy zbierali tzw. dziesięcinę papieską oraz świętopietrze. Na podstawie tej zapiski możemy stwierdzić, że była to już ukształtowana wieś parafialna, licząca szacunkowo 200-300 mieszkańców.

Możliwe, że niemym świadkiem tych czasów jest niepozorna, drewniana rzeźba, przedstawiająca martwego Jezusa na rękach Matki Boskiej Bolesnej (tzw. Pieta), datowana na 2 połowę XIV w. Obecnie Pieta znajduje się w kościele p.w. Św. Marcina w Jawiszowicach.

***

Od początku, albo od momentu lokacji wieś Jawiszowice stanowiła własność rycerską, a potem szlachecką. Najpierw znajdowała się w ręku miejscowej rodziny rycerskiej, znanej jako Jawiszowiccy (XIV-XV w.) W kolejnych wiekach Jawiszowice wchodziły w skład kompleksów dóbr magnackich – Myszkowskich, Drohojowskich i Szembeków, a także Porębskich (pocz. XVII w.) i Schwarzenberg-Czernych (poł. XVIII w.). Na początku XIX w. Jawiszowice znalazły się w kluczu dóbr Karola Habsburga z Żywca, syna cesarza Leopolda II. Linia Habsburgów żywieckich posiadała dobra jawiszowickie aż do 1924 r., kiedy to przeszły one na własność Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Po 1945 uległy one nacjonalizacji i parcelacji.

***

Jawiszowice w ciągu ośmiu wieków swojej historii wielokrotnie zmieniały przynależność administracyjną i polityczną. W XIII w. był to obszar kasztelanii oświęcimskiej w Księstwie Opolskim, rządzonym przez dynastię Piastów śląskich. Od 1290 r. rzeka Wisła w Jawiszowicach oddzielała dwa księstwa piastowskie, wyłonione z podziału Księstwa Opolskiego: Księstwo Raciborskie i Cieszyńskie. Po roku 1314 z Księstwa Cieszyńskiego wyodrębnia się Księstwo Oświęcimskie rządzone przez własną linię dynastii Piastów. Do Królestwa Polskiego Jawiszowice zostają włączone dopiero po wykupie księstwa z rąk ostatniego księcia oświęcimskiego Janusza IV przez Kazimierza Jagiellończyka w 1457 r. Ostatecznie polityczna i prawna integracja z Polską następuje po ponad stu latach w 1564 r.

W ramach I Rzeczpospolitej Jawiszowice należały do tzw. powiatu śląskiego województwa krakowskiego, z sejmikiem w Zatorze. Były to prawdziwe peryferia ówczesnego państwa polskiego. Za Wisłą bowiem znajdowało się wtedy tzw. Wolne Stanowe Państwo Pszczyńskie, wchodzące w skład Rzeszy Niemieckiej. Po wojnach śląskich z lat 40 XVIII w. Państwo Pszczyńskie dostało się w granice Królestwa Pruskiego ze stolicą w Berlinie. Wisła w rejonie Jawiszowic stała się na 30 lat granicą polsko-pruską, by potem aż do 1918 r. zostać granicą austriacko-pruską (niemiecką). W 1772 r. na mocy I rozbioru Polski Jawiszowice weszły bowiem w skład monarchii Habsburgów austriackich, którzy przywrócili tytulaturę księstwa oświęcimsko-zatorskiego, a następnie włączyli ten „nowy” kraj do tzw. Galicji. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w latach 1918-1922 Wisłą biegła granica z Niemcami. Po powstaniach śląskich i plebiscycie wschodnia część Górnego Śląska w 1922 r. znalazła się w Polsce, a Jawiszowice wreszcie przestały być wsią nadgraniczną.

***

Nadgraniczne i peryferyjne położenie Jawiszowic nie miało dobrego wpływu na perspektywy rozwoju wsi. Liczyła ona przez wieki nie więcej niż ok. 300 mieszkańców oraz posiadała niewielki, drewniany kościół parafialny, utrzymywany przez kolatorów – właścicieli wsi. Należy jednak zauważyć, że już w XV w. (1423 r.) z Jawiszowic pochodził student Uniwersytetu w Krakowie, a na pocz. XVI w. (1513 r.) odnotowano istnienie szkoły. Także przemarsze wojsk i zniszczenia wojenne szczęśliwie omijały Jawiszowice. Niestety, pod koniec XVII w., w niejasnych okolicznościach (wg legendy podpalaczem był syn organisty) spłonął stary kościół. Nową, drewnianą świątynię p.w. św. Marcina zbudowano w 1692 r. i służy ona do dziś, będąc ozdobą miejscowości oraz przedmiotem troski kolejnych proboszczów i pokoleń parafian.

Sytuacja Jawiszowic zaczyna zmieniać się w 2 połowie XIX wieku. Już od końca XVIII wieku liczba ludności przekraczała 1000, chociaż cyklicznie powracające fale głodu i epidemii chorób zakaźnych utrudniały stabilny rozwój demograficzny. Na przykład, w latach 1847-1849 zmarło w wyniku głodu i chorób prawie 580 ludzi (czyli co trzeci mieszkaniec). Podobna tragedia już się jednak nie powtórzyła.

Nadszedł czas wielkich przemian. W 1856 r. przez Jawiszowice przeprowadzono linię kolejową. tzw. wiedeńską, Wiedeń – Kraków, a w ciągu następnych lat zbudowano drugi tor (1889 r.) i dworzec-przystanek kolejowy. W 1887 r., przejeżdżającego pociągiem cesarza Franciszka Józefa I wraz z małżonką witała orkiestra jawiszowicka Andrzeja Górki. Tradycje tej orkiestry podtrzymywane są do dzisiaj.

W 1886 roku, z inicjatywy proboszcza jawiszowickiego Franciszka Jamińskiego, powstała pierwsza organizacja społeczna na terenie Jawiszowic – kółko rolnicze, z własnym sklepem w centrum wsi w budynku, który miał służyć całej społeczności. Kółko Rolnicze konkurowało potem, z różnym skutkiem, ze sklepami „żydowskimi”, np. najbliższego „sąsiada Kółka” o nazwisku Bornstein. W ramach kółka rolniczego rozwinęły się zalążki nowoczesnych organizacji politycznych – partii ludowych, chłopskich, biorących udział w życiu politycznym Galicji i Austro-Węgier na przełomie XIX i XX w. Z ramienia Stronnictwa Chrześcijańsko-Ludowego, w latach 1897–1900 posłem do parlamentu wiedeńskiego był nawet Jan Zabuda z Jawiszowic. Tradycje polityczne SChL w Jawiszowicach przejęło później Stronnictwo Ludowe, organizowane tu w latach międzywojennych (od 1931 r.), podobnie jak inne partie (np. Polska Partia Socjalistyczna) i różnorodne organizacje społeczne tak ogólnopolskie, jak i lokalne (m.in. Związek Strzelecki, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej, Koło Młodzieży Wiejskiej, Ochotnicza Straż Pożarna, orkiestra, chór, czytelnia publiczna, grupa teatralna etc.). Kółku Rolniczemu można również zawdzięczać powstanie tradycji pszczelarskich w Jawiszowicach.

W „Kółku” mieściły się placówki bankowości spółdzielczej, najpierw Kasa Reiffeisena, a po I wojnie światowej – Kasa Stefczyka. „Kółko” stało się centrum życia lokalnej społeczności. Od 1888 roku w Jawiszowicach działała poczta, która jeszcze w początkach XX w. obejmowała Brzeszcze.

Kolejne rewolucyjne zmiany przyniosły wydarzenia z lat 1901–1903. Odkryto i rozpoczęto wtedy wydobycie węgla kamiennego w Brzeszczach. Złoża węgla znajdowały się też w Jawiszowicach i w następnych latach przystąpiono do ich eksploatacji. Na koniec 1918 r. otwarto szyb „Jowisz”, późniejszy „Andrzej III”, który był początkiem kopalni Jawiszowice. Dwadzieścia lat później był to najnowocześniejszy kompleks w ówczesnym przemyśle górniczym.

Niestety, nadszedł rok 1939. Zimą 1939/1940 w lasach jawiszowickich pojawiły się konspiracyjne oddziały zbrojne, przemianowane w 1942 r. na oddział AK „Sosienki” pod dowództwem Jana Wawrzyczka, ps. Danuta. Skupił się on na pomocy obozowemu ruchowi oporu i organizowaniu ucieczek więźniów.

Podczas II wojny światowej Kopalnia Jawiszowice („Jawischowitz”) stała się częścią koncernu Reichswerke Hermann Göring. Przy kopalni, w latach 1942– 1945, funkcjonował niemiecki, nazistowski obóz pracy KL Jawischowitz, filia Auschwitz, w którym, w strasznych warunkach, osadzono blisko 2000 więźniów.

Po wojnie obóz służył dalej, tym razem pod nadzorem sowieckiego NKWD jako Przymusowy Obóz Pracy Jeńców Wojennych w Jawiszowicach przy kopalni „Brzeszcze”. W latach 1950–1957 na bazie tego obozu władze komunistyczne utrzymywały Ośrodek Pracy Więźniów Departamentu Więziennictwa Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, w którym przetrzymywano osoby „politycznie podejrzane” i pracujące przymusowo w kompaniach karnych LWP na terenie pobliskiej kopalni węgla. Po wojnie Jawiszowice znalazły się w cieniu Brzeszcz, które zostały, decyzją polityczno-administracyjną poszerzone o grunty należące do Jawiszowic i podniesione do rangi miasta. Natomiast Jawiszowicom pozostała zasłużona duma ze swojej przeszłości i tradycji. Autor.Wojciech Janusz.

Wspólne dzieje Jawiszowic i Miedźnej.

Jawiszowice są najstarszą miejscowością w gminie Brzeszcze www.brzeszcze.pl. Prawdopodobna data lokacji, czyli formalnego założenia wsi, mieści się w przedziale lat 1285-1326. Wtedy też została w Jawiszowicach ufundowana parafia, z którą związana jest pierwsza pisemna wzmianka z roku 1326. Pod tą datą poborcy tzw. dziesięciny papieskiej i świętopietrza zanotowali ile był im winien Grzegorz, proboszcz Jawiszowic.

Z tego samego okresu i z tego samego źródła pochodzi najstarsza wzmianka pisemna o Miedźnej, www.miedzna.pl. z tym, że Bernard, tamtejszy proboszcz, zarządzał znacznie lepiej uposażoną parafią i większą liczbą parafian. Różnica wynikała z tego, że Jawiszowice były parafią jedno wioskową, powstałą na wskutek procesu lokacji na tzw. „prawie niemieckim”.

Miedźna zaś była parafią wielowioskową, a sama wieś jest prawdopodobnie starsza od Jawiszowic, co zdaje się nam sugerować sama nazwa: „medzwny”, czyli „miodowy”. Możliwe, że przed formalnym przekształceniem w procesie lokacji istniała w tym miejscu puszczańska osada, której mieszkańcy pozyskiwali miód dla „pana oświęcimskiego”.

Różnie potoczyły się późniejsze dzieje obu miejscowości. Miedźna, wraz z tzw. pszczyńskim państwem stanowym do połowy XVIII w. znajdowała się pod zwierzchnictwem Czech i Habsburgów austriackich. Po drugiej stronie Wisły, Jawiszowice przeszły w 2 połowie XV w. wraz ze śląskimi księstwami: oświęcimskim i zatorskim pod panowanie królów polskich.

Granica na Wiśle rozdzieliła ostatecznie mieszkańców obu parafii w 2 połowie XVIII w., gdy po wojnach śląskich Austria oddała ziemię pszczyńską Prusom, a po I rozbiorze Polski, tereny na prawym brzegu Wisły znalazły się w Austrii. Do dziś przypominają o tym słupy graniczne - jeden w Woli - pruski, drugi - w Brzeszczach na Nazieleńcach - austriacki.

Wojna prusko-austriacka w 1866 r. podzieliła dodatkowo „Prusoków na Górnym” i „Cysaroków” po stronie austriackiej. W końcu, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. przez kolejne cztery lata rzeka Wisła stanowiła granicę polsko-niemiecką. Powstania śląskie, plebiscyt oraz decyzje dyplomatów doprowadziły do zniesienia granicy i przejęcia przez Polskę w 1922 r. „swojej” części Górnego Śląska. Po 1922 r. dawna granica pozostała jedynie „w głowach” rodowitych mieszkańców miejscowości położonych po obu stronach Wisły.

Po drugie, staraliśmy się przez wieki, aby granica nie utrudniała nam życia. Tu przykłady można mnożyć. Takim śladem intensywnych kontaktów są małżeństwa odnotowywane w metrykach parafialnych, pewien zasób podobnych gwarowych słów i sposób mówienia, który dla nas jest łatwy do odróżnienia, ale w uszach mieszkańców innych części Polski brzmi identycznie. Łąki nad Wisłą, znajdowały się raz po jednej, raz po drugiej stronie granicy - w zależności od tego, którym korytem po kolejnym wylewie popłynęła rzeka. Aż usypano wały...

Przed włączeniem Górnego Śląska do Polski w niektórych miejscach „po kamieniach” można było przejść na druga stronę granicy, by dokonać atrakcyjnych zakupów: „cysaroki” kupowały śledzie, cukierki i niektóre artykuły przemysłowe „na Górnym”, a „hanysy z Górnego” szukali tańszej nafty, czy wędlin. Kwitł też przestępczy szmugiel, a bandy przemytników nie przebierały w środkach.

Wielkie infrastrukturalne inwestycje pruskie (niemieckie) i austriackie z drugiej połowy XIX w. przyczyniły się także do zbliżenia mieszkańców obu brzegów Wisły. Gdy po 1856 r. przez Jawiszowice została poprowadzona kolej żelazna i powstał dworzec, władze pruskie wytyczyły drogę bitą z Pszczyny, przez Miedźną do Góry i wybudowały pierwszy most przez Wisłę.

W XX w. miejscowości po śląskiej stronie Wisły zachowały rolniczy charakter, natomiast Jawiszowice przyjęły charakter wsi rolniczo-przemysłowej po odkryciu i zagospodarowaniu złóż węgla kamiennego (kopalnia „Jawiszowice” w Dyrekcji Państwowych Kopalń Brzeszcze-Jawiszowice). Otworzyło to nowe pole wzajemnych kontaktów...

Niestety, nadszedł rok 1939. Drugiego września wycofujące się oddziały polskie wysadziły most w Górze, nadeszli Niemcy, a mieszkańcy po obu stronach Wisły wspólnie doświadczyli nazistowskich rządów.

Zimą 1939/1940 w lasach jawiszowickich pojawiły się konspiracyjne oddziały zbrojne, przemianowane w 1942 r. na oddział AK „Sosienki” pod dowództwem Jana Wawrzyczka, ps. Danuta. Niektórzy spośród zagrożonych śmiercią byłych powstańców śląskich znaleźli schronienie w Jawiszowicach (np. były wójt Woli Tomasz Niesyto).

Niedaleko znajdowała się hitlerowska „fabryka śmierci” KL Auschwitz-Birkenau. Na granicy Jawiszowic z Brzeszczami powstał w 1942 r. podobóz „Jawischowitz”, którego więźniowie pracowali w pobliskich kopalniach. Ewakuacja więźniów obozów koncentracyjnych przez Jawiszowice, Górę i Miedźna w styczniu 1945r. stała się „marszem śmierci”. 27 stycznia 1945 r. podczas wkraczania armii sowieckiej doszło w Jawiszowicach do wymiany ognia. Ucierpiała część zabudowań oraz przede wszystkim kościół. Z kolei wycofujące się oddziały niemieckie zniszczyły most
w Górze.

Po wojnie Brzeszcz, zostały, decyzją polityczno-administracyjną poszerzone o grunty należące do Jawiszowic i podniesione do rangi miasta. Tak obszar Jawiszowic został zmniejszony. Natomiast Miedźna po 1945 r. stała się administracyjnym centrum gminy zbiorczej. W latach 1977-1982 włączona została „odgórnie” do Miasta i Gminy Brzeszcze, a od 1982r. jest znowu samodzielną gminą.
Patrząc na dzieje miejscowości po obu stronach Wisły można stwierdzić, że nic tak nie szkodzi dobrym, wzajemnym kontaktom ich mieszkańców,
jak polityka, a nic tak im nie sprzyja, jak zwykła współpraca, czego przykładem jest działalność koła pszczelarzy. autor.Wojciech Janusz

*********************************************************

Koło oprócz hodowli pszczół szerzy wiedzę o pszczelarstwie poczynając od najmłodszych mieszkańców Jawiszowic. Wzbudza poczucie, że każdy z nas jest odpowiedzialny za środowisko w którym żyje, za umiejętne korzystanie z darów natury, jak i również możliwość wniesienia swojego wkładu do jego poprawy. Współpracuje z organami administracji samorządowej, instytucjami oraz rolnikami w zakresie rozwoju pszczelarstwa jako integralnego składnika przyrody ożywionej.

Poczet sztandarowy Koła Pszczelarzy Jawiszowice uczestniczy we wszystkich uroczystościach państwowych i kościelnych lokalnych jak i również poza terenem gminy. Zapraszamy do naszej galerii.

Polska-wolna-od-gmo. Warszawie w dniu 15 marca 2012r. o godzinie 12:00 w "Marszu w Obronie Pszczół" wzięło udział kilkaset osób w tym ekolodzy, organizacje pszczelarskie, również przedstawiciele naszego Koła. ŚZP w Katowicach złożył podziękowanie dla Koła Pszczelarzy w Jawiszowicach za uczestnictwo w manifestacji. Uczestnicy przeszli spod Kolumny Zygmunta, przed Pałac Prezydencki, pod Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a potem przed Sejm. Demonstrowali przeciwko uprawie roślin GMO.

gmo.mos.gov.pl Innymi słowy, genetyczna modyfikacja w przypadku GMO oznacza sztuczne wstawienie obcych genów do materiału genetycznego danego organizmu..............."

Rolnicy z Kanady ostrzegają Polaków przed GMO: zastanówcie się, co chcecie jeść < artykuł

..."Ludzie z koncernu Monsanto mówili: dzięki uprawom naszych genetycznie modyfikowanych roślin będziecie mieć większe plony, będziecie używać mniej chemii i uratujecie świat przed głodem. - Myśmy uwierzyli, a tu chodziło wyłącznie o ich zysk - stwierdza Schmeiser. - W Kanadzie nie ma już innego rzepaku, soi niż zmutowane. Chcecie tego samego? - pytali w Rzeszowie Percy i Louise Schmeiser, laureaci "alternatywnego - W Kanadzie nie ma już innego rzepaku, soi niż zmutowane. Chcecie tego samego? - pytali w Rzeszowie Percy i Louise Schmeiser, laureaci "alternatywnego Nobla”. ©Krystyna Baranowska Materiały podobne Nawet szczury nie chcą jeść żywności GMO Nadchodzi kukurydza - mutant! Z głodu nie umrzemy... Danuta Myłek miała rację. Mleko szkodzi, nie jedzmy rosołów, precz z fast-foodami! Percy Schmeiser (ur. 1931) - kanadyjski rolnik i producent nasion z Bruno w prowincji Saskatchewan. Przez 19 lat był burmistrzem, reprezentował także rolników w lokalnym parlamencie. Za swój opór przeciwko Monsanto i prowadzoną od 1998 walkę przeciwko modyfikacjom genetycznym w rolnictwie, w 2007 został wraz ze swoją żoną Louise odznaczony Alternatywną Nagrodą Nobla. Rok temu w Berlinie odbył się premierowy pokaz filmu dokumentalnego o Schmeiserze "Dawid przeciw Monsanto". (Źródło: Wikipedia) *** Do Rzeszowa Percy Schmeiser i jego żona Louise przyjechali na zaproszenie Związku Zawodowego Rolników Ekologicznych św. Franciszka z Asyżu i uczestniczyli w konferencji pt. "Żywność ekologiczna wysokiej jakości a żywność modyfikowana genetycznie", którą zorganizował Związek Stowarzyszeń "Podkarpacka Izba Rolnictwa Ekologicznego". Percy i jego żona Louise. Oboje dobiegają 80-tki. Siwe włosy, łagodne uśmiechy. Aż trudno uwierzyć, że ta para zalazła za skórę biotechnologicznemu gigantowi Monsanto - największemu producentowi nasion GMO na świecie. ....."

Bezpieczny dobór insektycydów-< artykuł -Andrzej Markowski ..........."Wraz z postępem naukowym i rozwojem badań dotyczącym zastosowania środków chemicznych rolnicy dostali do dyspozycji potężną broń w walce z patogenami zagrażającymi uprawom. Niestety każdy kij ma dwa końce i niewłaściwe korzystanie z pestycydów może zaszkodzić chronionym roślinom, środowisku naturalnemu, a także ludziom..."

Neonikotynoidy. Są to chemiczne substancje owadobójcze używane w mieszankach nasion i środkach do oprysków roślin. Zdaniem pszczelarzy, stanowią one jedną z głównych przyczyn masowego wymierania pszczół. http://www.miesiecznik-pszczelarstwo.pl

Wpływ aktywności pszczół na plony rzepaku.< (artykuł dostępny)

...."Kwiaty rzepaku posiadają otwarte nektarniki, które wydzielają dużo łatwo dostępnego nektaru (dziennie 0,2-2,0 mg/kwiat), chętnie zbieranego przez pszczoły. Przyjmuje się, że liczba owadów w rodzinie pszczelej wczesną wiosną waha się od 10 do 15 tysięcy. W pełni lata dochodzi do 50-60 tysięcy. Podczas słonecznej pogody i w temperaturze około 20ºC na 1m² plantacji rzepaku powinno pracować od 4 do 6 pszczół....." ..."Jak wiemy, wysoka liczba łuszczyn i nasion w łuszczynach jest podstawowym czynnikiem warunkującym uzyskanie wysokich plonów i bezpośrednio przekłada się na końcowy efekt ekonomiczny uprawy. Z uwagi na wielką rolę pszczół odgrywaną w procesie produkcji wielu roślin uprawnych, przede wszystkim zaś rzepaku, należy zwracać szczególną uwagę na zapewnienie tym owadom odpowiednich warunków do prawidłowego funkcjonowania...." ..."Ocenia się, że w Unii Europejskiej działalność pszczół jako zapylaczy przynosi rocznie 4,3 miliarda euro korzyści..." .."Niestety corocznie w Polsce, na skutek niewłaściwie przeprowadzanej ochrony roślin na plantacjach rzepaku, zatruwanych jest 200 tysięcy rodzin pszczelich. Straty plonu nasion samego tylko rzepaku z tytułu zatruć pszczół wynoszą w kraju 40 000 000 złotych..." .."Wiadomo, że przy kompleksowej uprawie rzepaku niezbędna jest chemiczna ochrona roślin, należy jednak pamiętać, aby dobierać i stosować takie środki, które nie stwarzają zagrożenia dla pszczół..." .."Na polskim rynku zarejestrowanych jest kilkanaście środków do ochrony rzepaku. Jednak tylko dwa spośród nich zawierają w etykiecie informację:- prewencja dla pszczół- nie dotyczy. Są to insektycydy Mavrik 240 EW i Mospilan 20 SP. Zastosowanie środków z zerową prewencją dla pszczół dają komfortową sytuację ponieważ mogą one w każdej chwili powrócić na plantacje rzepaku bez ryzyka zatrucia środkiem chemicznym. Obowiązek ochrony pszczół w czasie zabiegów chemicznych wynika z zapisów zawartych w Ustawie o Ochronie Roślin z 18 grudnia 2003 roku..." Autor Grzegorz Antoniuk

Pszczoła. Zawieszka z Malia, przedstawiająca pszczoły lub osy trzymające dysk, zdobiony granulacją (1800-1700 p.n.e.)

Historia pszczelarstwa.
Od najdawniejszych czasów ludzie interesowali się pszczołami. Początkowo zainteresowanie to sprowadzało się do wyszukiwania gniazd dzikich pszczół i odbierania z nich miodu, Zbieractwo, czyli polowanie na pszczoły, zostało więc zastąpione już ponad 500 lat p.n.e. przez bartnictwo, czyli chów pszczół w naturalnych lub wydrążonych przez człowieka dziuplach w drzewach.
Tekst pochodzi ze strony: http://pszczelipark.pl

Ciekawe informacje przeczytasz na stronie: Pszczoły i miód w kulturze......"Fascynujący świat pszczół urzeka nie tylko pszczelarzy. Od starożytności do czasów współczesnych pszczoła dostarcza inspiracji artystom – poetom, malarzom, rzeźbiarzom, fotografikom, filmowcom. Oczarowani możliwością obcowania z naturą w jej najszlachetniejszym wydaniu dostrzegają w zwyczajach pszczół alegorię życia ludzkiego. Frapujące tańce pszczół, ich skrzętna praca, swoista mądrość i ujmująca uroda kontrastowych barw budzi ciekawość, zachwyt i szacunek...."

Fragment artykułu: .. "Rój pszczół krążących wokół swej Bożej Królowej tworzy zamknięty krąg, porównywany do paciorków różańca, szepczącego swoją własną modlitwę. „Pszczoła nie zna Szopena, ale jest muzyką” - napisał ks. Jan Twardowski, odwołując się do niespotykanych umiejętności pszczół, które potrafią swoim lotem wyrażać emocje i porozumiewać się w tańcu między sobą. Podmiot liryczny przywołuje typową dla pszczół wizję dni wypełnionych ciężką pracą od wiosny do lipca, gdy zajęte są one wyłącznie gromadzeniem nektaru ze wszystkich kwitnących roślin. .....Ernest Bryl-"Pani Pani pracy uczciwej jak kropla miodowa która jest czystym złotem na świecie jedynie bo inne złoto ma skrwawione imię
Pani rojów grających jak pieśń różańcowa Pani majowej łąki, pola kwitnącego .....Warto przeczytać całość >Maria Regina Apium
Obraz Maria Regina Apium autorstwa Marka Szymańskiego .

Święty Ambroży.."Urodził się w Trewirze (dzisiejsze Niemcy) w chrześcijańskiej arystokratycznej rodzinie rzymskiej około 340 r. Ojciec św. Ambrożego zajmował wysokie stanowisko w administracji Cesarstwa Rzymskiego, był bowiem namiestnikiem cesarskim. Imię Ambroży - oznacza: nieśmiertelny. Nasz Patron po śmierci swojego ojca prawdopodobnie kształcił się w Rzymie w zakresie literatury greckiej i rzymskiej, retoryki i prawa. Zgodnie też z tradycją rodzinną obrał karierę urzędniczą i już w roku 373 został namiestnikiem Ligurii i Emilii z siedzibą w Mediolanie........"W ikonografii św. Ambroży przedstawiany jest w stroju pontyfikalnym. Malarze często ukazywali go w grupie czterech ojców Kościoła. Jego atrybutami są: bicz o trzech rzemieniach, dziecko w kołysce, gołąb i ptasie pióro jako znak boskiej inspiracji, księga, krzyż, mitra, model kościoła, napis: "Dobra mowa jest jak plaster miodu", pastorał, pióro, ul.
......"

W Kielcach znajduje się pomnik Pszczoły Miodnej na którym widnieje napis: "Tam gdzie pszczoła żyć nie będzie, nie będzie mógł żyć człowiek". Cel: uświadomienie człowiekowi, że jego działania i stosowanie chemii w przyrodzie zagraża jej życiu
Zdjęcie pochodzi ze strony :Polska niezykła.pl
Zobacz również na adresy -Muzea i skanseny pszczelarskie.

Pszczoła.
Podstawową jednostką rodziny pszczelej jest należąca do błonkówek, grupa żądłówek Apis mellifera pszczoła miodna. Nazwa łacińska wywodzi się z czasów starożytnego Egiptu. Egipcjanie wierzyli, że pierwsza pszczoła wyfrunęła z rogów czczonego w Egipcie byka Apisa, natomiast mellifera – tworząca miód, pochodzi od słowa mel, mellis – miód, słodki. Pszczoły pierwotnie występowały w koloniach naturalny .

Osobowość pszczół.Tak jak wśród ludzi, tak i wśród pszczół występują jednostki, posiadające osobowość, która motywuje je do poszukiwania przygód i przecierania szlaków. W przypadku tych owadów są to jednak wyłącznie samice - czytamy w artykule opublikowanym w piśmie "Science" -źródło czytaj >>>>>>>

Pszczoły.

kraińska, kaukaska, włoska -żródło>>>

Rola pszczół jako zapylaczy.

..."W powszechnej opinii pszczoły są przede wszystkim producentami miodu i wosku oraz pozostałych produktów pszczelich. Tymczasem wartość pszczół jako producentów wymienionych produktów stanowi tylko jedna dziesiątą (a według) niektórych obliczeń nawet jedna setną) tego co mogą dać one jako zapylacze roślin uprawnych i także dziko rosnących. Warto więc zwrócić na to uwagę. Żeby należycie zrozumieć znaczenie pszczół jako zapylaczy należy wiedzieć, jakie ścisłe związki łączą owady zapylających ze światem roślin. Nie można w ogóle sobie wyobrazić istnienie pszczół bez roślin które dostarczają im pożywienie - pyłek i nektar. Z drugiej strony wiele gatunków roślin nie mogłoby istnieć bez owadów które umożliwiają ich zapylanie. Wśród owadów zapylających pierwsze miejsce zajmują pszczoły miodne. Aby roślina mogła wydać owoce i nasiona konieczne jest dostanie się pyłku z pylników na znamię słupka." Tekst z książki "Znaczenie pszczół jako zapylaczy" A. Zaleski.

Pszczoły bezżądłowe – melipony
Choć pszczoły kojarzą nam się z produkcją miodu i bolesnym żądleniem, warto wiedzieć, że nie wszystkie rodzaje pszczół są wyposażone w żądła. W niektórych regionach świata możemy spotkać pszczoły, które mają uwsteczniony aparat żądłowy. Czyli nie mają żądeł, co, oczywiście, nie oznacza, że są całkowicie bezbronne. Więcej na stronie: http://www.portalpszczelarski.pl

Boskie pszczoły ...."Pszczoły intrygowały człowieka od najdawniejszych czasów. Wśród cywilizacji starożytnych pozyskiwanie produktów pszczelich stanowiło ważną rolę gospodarczą, mając również niebagatelne znaczenie ze względu na ich późniejsze przeznaczenie lecznicze i rytualne. Wyjątkowa organizacja pszczelej rodziny, jej wewnętrzne uporządkowanie cieszyło się wielką estymą naszych przodków i przeniknęło do symboliki religijnej i kultury m.in Egipcjan, Babilończyków, Greków czy też mieszkańców obecnych Indii....." więcej > http://instytutmiodu.pl/pszczelarstwo-2/boskie-pszczoly/

Rasy pszczół w hodowanych w Polsce. Aktualnie w Polsce hoduje się kilka ras pszczół. Hodowlą w skali kraju kieruje Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt (KCHZ). Do połowy lat 70-tych hodowla pszczół była w Polsce zrejonizowana. Obecnie zaniechano rejonizacji i pozostawiono wolny wybór pszczelarzowi co do rasy pszczół, jaką zamierza hodować. W Polsce KCHZ zaleca hodowlę 3 podstawowych ras pszczół: Środkowoeuropejskiej, Kaukaskiej, Kraińskiej Więcej czytaj>>>>>

Zafrykanizowane pszczoły ....."W 1956 roku pewien naukowiec Warwick Kerr wpadł na pomysł, by do wzmocnienia ras pszczół hodowanych w Brazylii wykorzystać pszczoły z kontynentu afrykańskiego. Wybrał się do Tanzanii, aby przywieźć matki pszczele z tamtejszych rojów. Pszczoły afrykańskie były niezwykle miodne, jednak ich wadą był wysoki poziom agresji......." -> tu przeczytasz

Ciekawostki na temat różnych gatunków i rozmiarów pszczół...."Ciekawostki na temat różnych gatunków pszczół - rozmiary pszczół
Choć pszczoła kojarzy nam się z pracowitą zbieraczką, która możemy spotkać w pobliżu ula i na łąkach, w rzeczywistości nie wszystkie pszczoły zachowują się tak samo. Każdy gatunek ma co najmniej kilka cech, które odróżniają go od innych. > tu przeczytasz.

Partogeneza.(Partenogeneza, czyli dzieworództwo, to u zwierząt rozmnażanie bez udziału osobników płci przeciwnej. U pszczół zachodzi wtedy, gdy w ulu pojawiają się trutówki.Trutówki to pszczoły robotnice, które w odpowiednich warunkach uzyskują zdolności do rozmnażania, a wcześniej wytwarzają się u nich jajniki. Aby wytworzyły się żeńskie narządy rozrodcze, wystarczy pokarm bogaty w białko. Aby te narządu uzyskały zdolność fizjologicznego funkcjonowania, konieczna jest utrata w rodzinie pszczelej matki – na przykład z powodu śmierci lub starość.......tu czytaj dalej. Pierwszym odkrywcą partenogenezy (u mszyc) był Charles Bonnet. W 1740 Bonnet dostarczył do Francuskiej Akademii Nauk referat odnośnie zjawiska, które współcześnie zwane jest partenogenezą u tych pluskwiaków. Odkrywcą partenogenezy u pszczół był Jan Dzierżon (1845) – polski pszczelarz i naukowiec. Do urodzonego w Łowkowicach ks. Jan Dzierżona przylgnął tytuł "Kopernika ula”. Zasłużenie. Bo nie tylko kochał pszczoły od dziecka, ale naprawdę znał się na nich. Zawdzięczamy mu m.in. współczesną konstrukcję ula. Zobacz muzeum http://www.muzeum.kluczbork.pl/ Obecnie najwyższym odznaczeniem pszczelarskim jest Statuetka Jana Dzierżona.

31 maja 2014r Koło Pszczelarzy w Jawiszowicach uroczyście obchodziło jubileusz 65-lecia działalności. Najwyższe wyróżnienie Kapituły Śląskiego Związku Pszczelarzy w Katowicach - statuetkę Popiersia ks. dr. Jana Dzierżona otrzymał Władysław Żak. Również otrzymał TytułHonorowego Prezesa Koła Pszczelarzy w Jawiszowicach- na zdjęciu kol. pszczelarz Władysław Żak

Pszczelarstwo na Grecji
Podczas zwiedzania Wyspy Kos oglądałem pasiekę w Kefalos. Głównie miody tymiankowe i piniowe, bo głównie takie rośliny porastają tam zboczach gór.

Chcesz się dowiedzieć -Co to jest pasieka?

Pasieka – w pszczelarstwie teren z ustawionymi ulami. Jako pasiekę określa się też wszystkie ule danego właściciela – pszczelarza, wraz z jego budowlami i urządzeniami pasiecznymi, ułatwiającymi pracę w pasiece.
Pasieka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pasieka wędrowna. Jedną z metod podnoszenia wydajności pasiek stanowi przewożenie uli na obfite pożytki oddalone od miejsca stałego postoju pasieki. Do wędrówek z pszczołami może być użyty prawie każdy ul, po odpowiednim przystosowaniu, jednak jeśli pszczelarz nastawia się wyłącznie na gospodarkę wędrowną, to konstrukcja ula i jego wyposażenie powinna odpowiadać specjalnym wymaganiom. Najodpowiedniejsze są ule o ramkach szerokich i niskich, niezbyt dużych wymiarów i raczej lekkie. Pasieka wędrowna | "Pasieczysko" Gospodarstwo Ekologiczne

Obserwując życie rodziny pszczelej, spostrzegamy, że do jednych z najbardziej spektakularnych jej zachowań należy postępowanie pszczół-robotnic z trutniami. Rokrocznie mamy możliwość stwierdzenia wiosną dużej troskliwości pszczół w wychowywaniu czerwiu trutowego i wielką dbałość o dorosłe trutnie. >>>Więcej. Trutowisko- teren zabezpieczony przed dostępem obcych pszczół, na którym unasienia się matki określonymi trutniami. Hamerla lub Trutowisko − osada leśna (dwa domy mieszkalne i dwa stawy - ujęcia wody pitnej) w Lasach Murckowskich. Położona jest kilometr od granicy Katowic z Lędzinami na terenie dzielnicy Murcki -czytaj .

"Pszczoły Świętej Rity"
Bohaterami jednej z historii związanych ze św. Ritą są pszczoły. Kiedy Rita była niemowlęciem, pewnego dnia przyleciał do niej rój niezwykłych białych pszczół, które krążyły wokół, wchodziły nawet do ust dziecka, ale nie robiły mu żadnej krzywdy. Według niektórych wersji tej historii, pszczoły karmiły małą Ritę przynoszonym przez siebie miodem, tak, że dziewczynka nawet nie zapłakała w tej niecodziennej sytuacji. Nieopodal przechodził wieśniak, który zranił sobie wcześniej przy pracy rękę kosą. Kiedy zaczął odganiać owady od dziecka, rana przestała krwawić i natychmiast się zagoiła. Tu więcej na temat pszczól św.Rity

W Azji zostały znalezione trzy gatunki pszczół: pszczoła olbrzymia -Apis dorsata, pszczoła mała-Apis florea, pszczoła wschodnia- Apis cerana
Pszczoły będą roznosić pestycydy?
http://www.gorskie-miody.pl/
Pszczoły bezżądłowe – melipony
Choć pszczoły kojarzą nam się z produkcją miodu i bolesnym żądleniem, warto wiedzieć, że nie wszystkie rodzaje pszczół są wyposażone w żądła. W niektórych regionach świata możemy spotkać pszczoły, które mają uwsteczniony aparat żądłowy. Czyli nie mają żądeł, co, oczywiście, nie oznacza, że są całkowicie bezbronne.Więcej na stronie: http://www.portalpszczelarski.pl

Wola Duchacka, ulica Dobczycka. Posesja numer trzy to siedziba muzeum, o którym nie znajdziecie wzmianki w żadnym przewodniku po Krakowie. Na ścianie jednopiętrowego domku widnieje obraz uciekającego przed pszczołami niedźwiedzia i starorzymska dewiza: "Quid quid agis prudenter agas et respice finem" - Cokolwiek czynisz, czyń roztropnie i patrz końca. Pan Bogdan Szymusik jest w jednej osobie kustoszem, konserwatorem i dozorcą Muzeum Historii Pszczelarstwa Polskiego w Krakowie. Książka pt."Historia pszczelarstwa polskiego w zarysie". Autor: Bogdan Szymusik. Wydawca: Sądecki Bartnik.

Taniec pszczół zbieraczek -schematyczny obraz Zdjęcie z książki "Zakładamy pasiekę"Leon Bornus

BHP

Co należy zrobić i jak się zachować jak zobaczymy rój pszczół?
Na pewno nie panikujemy. Należy ubrać się w kombinezon, przynajmniej zabrać ze sobą kapelusz. Pierwszą nadrzędną czynnością jest spryskanie wiszącego roju wodą ze spryskiwacza. (Pszczoły będą miały mokre skrzydełka i nie odlecą, ponadto uspokoją się)więcej >.

Użądlenia przez pszczoły. Jad pszczeli stanowi mieszaninę wielu substancji czynnych pod względem farmakologicznym i w niektórych przypadkach może wywoływać reakcje uczuleniowe (alergiczne) i rwónież bardzo niebezpieczne. Dla każdego człowieka, także dla pszczelarza, różna jest dawka jadu pszczelego, która może wywołać odczyn zapalny o w najbliższej okolicy wkłucia żądła-objawy(obrzęk, zaczerwienienie i bolesność). U większości osób ten stan zapalny ustępuje po pewnym czasie, różnie u różnych osób. Duża ilość wprowadzonego śródskórnie jadu może jednak spowodować, oprócz opisanych objawów miejscowych, także objawy ogólne cechujące się bólem głowy, dreszczami, podniesieniem ciepłoty ciała, a także zaburzeniami ze strony układu krążenia i oddychania. Są to rzadkie przypadki, ale wymagają natychmiastowej interwencji lekarza. Należy pamiętać, że proces żądlenia jest u pszczół mechanizmem aktywnej obrony.

Pierwsza pomoc po użądleniu. Jak najszybsze usunięcie aparatu żądłowego (budowa żądła). Sposób usuwania aparatu żądłowego nie jest bez znaczenia. Należy go zdrapać, a nie wyciągać przez ściśnięcie palcami, co powoduje jedynie szybsze opróżnienie zbiorniczka jadu. Zasada ta obowiązuje zarówno u ludzi jak i u zwierząt. Na zneutralizowanie jadu, który został już wprowadzony do organizmu. Możemy jedynie łagodzić skutki użądlenia, stosując środki zmniejszające odczyn zapalny np. roztwór lub żel Altacetu (tzw.kwaśna woda), zimne okłady, maści lub płyny zawierające środki przeciwzapalne. Z książki pt."Higiena w pasiece" B.Tomaszewska.

Budowa żądła
Pszczeli jad posiada własności hemolityczne, u zwierząt i ludzi wywołuje bolesność i opuchliznę, może mieć działanie alergiczne. Jad pszczeli bywa stosowany jako lek w niektórych schorzeniach stawów i jako składnik maści leczniczych.>>>> Za użądlenie pszczoły będą płacić. To pacjenci, którzy zdecydowali się na leczenie pszczelim jadem. Prawdopodobnie jedyny ośrodek apiterapii działa w Kazimierzu Dolnym. Już za kilka dni terapię zaczyna tu kilkunastu pacjentów z całej Polski. Czytaj więcej.

Użądlenia przez osy. W odróżnieniu od pszczół, żądło os nie ma haczykowatych wyrostków uniemożliwiających jego wyciągnięcie przez owada, dlatego może być użyte wiele razy. Żądło jest zmodyfikowanym pokładełkiem i z tego powodu samce osy nie mogą żądlić. Ból spowodowany użądleniem jest wynikiem wstrzykiwanego przez osę kompleksu protein. Na użądlenie ludzie reagują bardzo różnie. Kilka ciekawych sposobów z XV wieku na użądlenia: Oblepienie malwowym liściem. Olejek laurowy. Ocet i sól wymieszane z miodem Ważne rzeczy w przypadku użądlenia:Przemyć wodą z mydłem, Zaaplikować antyhistaminowy spray/żel lub przyjąć leki antyhistaminowe (po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą).Obłożyć miejsce lodem. Pomiędzy ranę, a lód należy coś włożyć np. higieniczny ręcznik. Jeżeli jesteś uczuleniowcem, miałeś uczulenia na ukąszenia owadów lub zostałeś użądlony w gardło, okolicę ust natychmiast skontaktuj się z lekarzem!

Użądlenie przez szerszenia. Użądlenie samicy lub robotnicy szerszenia jest nie tylko bardzo bolesne, lecz także niebezpieczne dla ludzi, szczególnie tych, którzy są uczuleni na jad. Samce są zupełnie niegroźne, gdyż nie mają żądła. Można je łatwo rozpoznać po bardzo długich czułkach.
Jeśli użądlenie miało miejsce w obrębie jamy ustnej, szyi lub twarzy należy szybko zareagować i wezwać pogotowie, ponieważ opuchlizna może zablokować drogi oddechowe. Grozi to utratą przytomności lub nawet uduszeniem. Jeśli poszkodowany został użądlony w język, gardło lub usta w trakcie oczekiwania na karetkę należy podać mu zimne napoje do picia, do ssania kostki lodu oraz rozpuścić w ustach łyżeczkę soli kuchennej.
Z kolei, gdy użądlenie nastąpiło w inną część ciała, należy delikatnie wyjąć żądło jeśli jest widoczne. Najlepiej zrobić to nożykiem, pilniczkiem lub paznokciem. Usunięcie żądła pęsetką lub palcami spowoduje nacisk na pęcherzyk jadowy, a w efekcie przedostanie się większej ilości jadu do organizmu.
Po usunięciu żądła należy przemyć podrażnione miejsce wodą z mydłem, octem, sokiem z cebuli lub roztworem nadmanganianu potasu.

Osy i ich gniazda, aby nie mylić z pszczołami.
Osy, często mylone z pszczołami, charakteryzują się innymi zasadami życia. Budują kilka, a nawet kilkanaście poziomych plastrów (pszczoły pionowe) z komórkami zwróconymi do dołu. Plastry te, otoczone wspólną pokrywą, stanowią zamkniętą w sobie całość. Budulcem gniazda jest miazga papierowa (u pszczół wosk). Osy zeskrobują z drzew drobniutkie wiórki, sklejają śliną, tworzą masę papierową, używając jej do prac budowlanych. Kuliste gniazdo ma wylot u dołu. Służy rodzinie os do jesieni. Z nastaniem jesieni rodzina os ginie. Jedynie zapłodnione młode samiczki opuszczają gniazdo, zimę spędzają w różnych szczelinach drzew, murów. Na wiosnę samotna samiczka zaczyna budować nowe gniazdo od pierwszych komórek, pierwszego plasterka. Wychowuje młode osy, które z czasem rozbudowują gniazdo, karmią młode larwy. Osy żywią się głównie pokarmem zwierzęcym, częściowo roślinnym. Nie magazynują żywności.

Szerszenie, to najbliższe krewniaki os. Sposób budowy gniazda mają bardzo zbliżony do os, różnica to większe wymiary komórek.Szerszenie, podobnie jak osy żywią się głównie pokarmem zwierzęcym. Aby dostać się do soku roślinnego, który jest dla nich źródłem białka, robotnice szerszenia obgryzają korę z młodych gałązek drzew leśnych i drzewek owocowych (jabłonie, grusze) w szkółkach. Korę zużywają do budowy gniazd. Czasem mogą wyrządzić szkody w uprawach pszenicy i roślin ozdobnych.

Trzmiele. Samice trzmieli (królowa-matka i robotnice) mają żądło służące im do obrony. Użądlenia tych owadów są bolesne, ale zdarzają się znacznie rzadziej niż użądlenia innych przedstawicieli pszczół lub os. Trzmiele są od nich dużo mniej agresywne, w normalnych warunkach mało napastliwe. Na ich żądle nie ma haczykowatych zakończeń, dlatego po użądleniu nie pozostaje ono w skórze człowieka. Jad trzmieli zawiera mniej substancji niebezpiecznych dla człowieka niż jad pszczeli. Postępowanie przy ukąszeniach przez trzmiela, tak jak przy ukąszeniach pszczół, os.

Produkty pszczele

Pyłek kwiatowy - jest niezwykle cennym źródłem składników odżywczych. Sięgnij po pyłek kwiatowy, kiedy odczuwasz zmęczenie, brak koncentracji, a masz przed sobą jeszcze dużo pracy. Już po kilku minutach poczujesz, że znużenie mija, ty zaś odczuwasz przypływ nowych sił i energii. >Tu dowiesz się więcej. Pierzga- to przetworzony przez pszczoły pyłek kwiatowy. Ubity pyłek w komórkach plastra, który jest zmieszany przez pszczoły z wydzieliną gruczołów gardłowych i miodem. Jest on poddawany fermentacji mlekowej, dzięki czemu staje się łatwo strawny i zakonserwowany.>tu dowiesz się więcej. Mleczko pszczele – pokarm małych pszczółek. Mleczko pszczele to zestaw białek, węglowodanów, tłuszczy, fosfolipidów, witamin, biopierwiastków, hormonów i enzymów. Stanowi on pokarm dla najmłodszych larw pszczół oraz dla matek pszczelich w trakcie całego życia. Dzięki mleczku wykształca się matka pszczela, która jest dwukrotnie większa od robotnicy i posiada w pełni ukształtowany układ rozrodczy (pomimo że pochodzi z takiego samego jaja).>tu dowiesz się wiecej. Jad pszczeli i wosk to z wielu powodów zdrowe produkty pszczele wykorzystywane w ramach apiterapii. Miody. Jakie są ich największe zalety i dlaczego warto po nie sięgać?> tu dowiesz się więcej.

Europejczycy od stuleci doceniają propolis za jego właściwości lecznicze – właściwości, które są stopniowo potwierdzane przez współczesne badania.

TYPY MIODÓW 1) miód nektarowy (z nektaru roślin).
2) miód spadziowy (ze spadzi iglastej lub liściastej
3) miód nektarowo - spadziowy (częściowo z nektaru, a częściowo ze spadzi)

       Odmiany miodu:
   1.miód rzepakowy
   2.miód akacjowy
   3.miód lipowy
   4.miód gryczany
   5.miód wrzosowy
   6.miód wielokwiatowy.
   7.miód spadziowy ze spadzi iglastej
   8.miód spadziowy ze spadzi liściastej
   9. miód nektarowo-spadziowy

Informacje pochodzą ze ston internetowych:Pszczoły.pl i Portal Pszczelarski. Miód rzepakowy-Miód rzepakowy, jako popularna odmiana miodu kwiatowego, ma szerokie zastosowanie w żywieniu i lecznictwie. Z uwagi na wysoką zawartość cukrów prostych, łatwo przyswajalnych przez organizm, stanowi cenną odżywkę regeneracyjną w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego. Jest także nieodzowny w codziennym odżywianiu, niezależnie od wieku. Miód rzepakowy zaleca się zwłaszcza w geriatrii w postaci napoju przygotowanego z 1 łyżki stołowej miodu, rozpuszczonego w szklance przegotowanej i ostudzonej wody. Jest przydatny w chorobach serca, głównie naczyń wieńcowych i układu krążenia, schorzenia wątroby i dróg żółciowych, zapalenie gardła i zapalenie błony śluzowej nosa, także w leczeniu schorzeń zewnętrznych-> tu dowiesz się więcej. Miód akacjowy- należy do miodów bogatych we fruktozę, zwaną cukrem owocowym, stąd jego przydatność dla chorych z lekkimi (nie insulinowymi) postaciami cukrzycy. Osobom tym poleca się eliminowanie z diety cukru buraczanego, czyli sacharozy, i zastępowanie go miodem. W schorzeniach przewodu pokarmowego takich, jak: zaburzenia trawienne, stany skurczowe i zapalne żołądka i jelit, nadmierne wydzielanie soku żołądkowego itp., wskazane jest stosowanie miodu akacjowego.> tu dowiesz się więcej. . Miód lipowy- w skład miodu lipowego wchodzą związki występujące w kwiatach lipy: olejek eteryczny, flawonoidy (hesperetyna, hesperydyna, rutyna, izokwercytryna i tiliarozyd), glikozyd tiliacyna, związek triterpenowy tarakserol, garbniki, związki gpryczowe, saponiny.Według Rychlik i Doleżalowej miód lipowy odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną. Uważany jest powszechnie za najlepszy środek przy przeziębieniu, grypie, w chorobach przebiegających z wysoką temperaturą, schorzeniach dróg oddechowych, w chorobach serca i układu krążenia, w schorzeniach układu nerwowego, schorzeń ginekologicznych.W celu wzmocnienia efektu leczniczego powinno się go przyjmować po rozpuszczeniu w naparze z kwiatu lipy, owocu maliny oraz w połączeniu z sokiem z cytryny lub mlekiem. Najczęściej stosuje się łyżkę stołową miodu na szklankę ciepłego płynu.>tu dowiesz się więcej. Miód gryczany- w składzie chemicznym miodu gryczanego, podobnie jak w miodzie akacjowym, stwierdza się dużą ilość fruktozy.Występują w nim ponadto związki typowe dla kwiatów gryki, zwłaszcza znaczne ilości magnezu, żelaza i innych biopierwiastków, jak: fosfor, miedź, cynk, bór, jod, nikiel, kobalt, co jest charakterystyczne dla ciemnych miodów. Szczególnie cenione jest korzystne oddziaływanie miodu gryczanego w zapobieganiu i leczeniu chorób serca i układu krążenia, zwłaszcza na podłożu miażdżycowym. Warto wspomnieć, że m.in. kwercetyna spełnia ważną rolę wychwytywania wolnych rodników tlenowych niepożądanych dla organizmu, odpowiedzialnych także za rozwój procesu miażdżycowego. Poza tym pochodne rutyny, m.in. rutozyd, zapobiegają rozkładowi witaminy C na drodze utleniania oraz polepszają jej przyswajalność przez organizm. Nie bez znaczenia w chorobach serca jest również duża zawartość magnezu w tym produkcie w postaci łatwo przyswajalnej przez organizm.Niemałą rolę odgrywa miód gryczany, podobnie jak inne miody, jako lek ochraniający i odtruwający wątrobę. Wyjątkowo duża zawartość łatwo przyswajalnego żelaza, witaminy C i białka, w porównaniu z miodami jasnymi, czyni miód gryczany wyjątkowo cennym w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza, zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.Niektórzy z autorów wskazują także na korzystny wpływ miodu gryczanego przy osłabieniu wzroku, słuchu, a także przy kłopotach z pamięcią..>tu dowiesz się więcej. Miód wrzosowy- ma bardzo mocny zapach i jest wyjątkowo aromatyczny, co zawdzięcza licznym olejkom eterycznym znajdującym się w nektarze kwiatów wrzosu. Co więcej, nie tylko doskonale smakuje, ale jest też wyjątkowo odżywczy dla naszego organizmu. Zawiera aż 47 biopierwiastków niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania poszczególnych układów fizjologicznych. Oprócz mikro i makroelementów znajdziemy w nim także duża dawkę witaminy B. W miodzie wrzosowym istotnym składnikiem jest inhubina, czyli substancja, która zapobiega rozprzestrzenianiu się w naszym organizmie bakterii i wirusów. Jednym słowem działa jak naturalny antybiotyk.Lecznicze właściwości miodu warto wykorzystać szczególnie jesienią w przeziębieniach, stanach zapalnych i przy ogólnym osłabieniu organizmu. Można go stosować na wiele sposobów – jako dodatek do potraw i kanapek oraz zamiast cukru do kawy czy herbaty. Tak przyrządzony napój będzie nie tylko zdrowszy, ale też doskonale rozgrzeje. Miód wrzosowy jest również polecany w chorobach serca i układu krążenia oraz w chorobach układu pokarmowego. Wystarcza dwie łyżeczki miodu dziennie, spożywane na wiele sposobów, by już po kilku tygodniach dostrzec rezultaty jego działania > tu dowiesz się więcej.
Miód wielokwiatowy pod względem składu chemicznego cechuje duża różnorodność. Decyduje o tym nektar kwiatowy pochodzący z wielu roślin miododajnych.Na pierwszym miejscu wymienić należy zastosowanie miodu wielokwiatowego w chorobach alergicznych dróg oddechowych, jak astma oskrzelowa atopowa (alergenna) lub katar sienny, zwany inaczej pyłkowica lub alergicznym nieżytem nosa. Zdaniem autorów amerykańskich (Jarvis, Peterson) skuteczność miodu wielokwiatowego w łagodzeniu objawów alergii.Miód wielokwiatowy, zwłaszcza pozyskiwany z pożytków wiosennych, z uwagi na wysoką zawartość cukrów prostych (glukozy i fruktozy), wykorzystywany jest szeroko jako środek zarówno leczniczy jak i zapobiegawczy. Składniki te, dzięki łatwej przyswajalności przez organizm, stanowią cenne źródło energii dla mięśnia sercowego w chorobach serca i naczyń, a także wspomagają wątrobę w jej funkcji detoksykacyjnej w przebiegu chorób wątroby, woreczka żółciowego i innych.Kurację miodową można stosować również zapobiegawczo, przyjmując mniej więcej na miesiąc przed terminem pylenia roślin po 2 łyżeczki miodu, 2-3 razy w tygodniu. Dobre efekty daje także żucie przez około 15 min. kęsów miodu plastrowego, kilka razy dziennie w ciągu dwóch tygodni.>tu dowiesz się więcej. Miód spadziowy ze spadzi iglastej-Miód spadziowy to wyjątkowa odmiana miodu, która nie powstaje z nektaru zbieranego na łąkach. W ogóle nie powstaje z nektaru. Pszczoły wytwarzają ten miód ze spadzi zbieranej w lasach. Miód ze spadzi iglastej pochodzi najczęściej z jodły, świerku, sosny i modrzewiu. W polskich warunkach, gdzie jodła występuje stosunkowo rzadko, zwykle miód ze spadzi iglastej pochodzi z sosny lub świerku. W miodzie ze spadzi można też wyczuć niewielkie ilości miodu nektarowego. Miód ze spadzi iglastej jest dość łatwy do rozróżnienia – jest gęstszy i cięższy niż miód nektarowy, ma też bardziej intensywny kolor i aromat. Zwykle występuje w barwie brunatnej, brązowej, zgniło-zielonej, a nawet czarnej. Choć nie zawsze wygląda zachwycająco, jego unikalny smak ma wielu koneserów wśród smakoszy miodu. Trzeba jednak mieć świadomość, że miód spadziowy uzyskuje się dużo trudniej, ze względu na niepewność pożytków – jest więc to produkt pszczeli sporo droższy niż zwykły miód nektarowy.Miód spadziowy z drzew iglastych polecany jest osobom po ciężkich chorobach, osłabiających organizm, w stanach rekonwalescencji oraz w okresie jesienno-zimowym, gdy jesteśmy narażeni na infekcje. Wspomaga też leczenie anemii oraz chorób serca i układu krążenia, a także w chorobach układu pokarmowego i moczowego oraz w chorobach skóry. Można go spożywać na wiele sposobów – za każdym razem smakuje wyjątkowo. Trzeba tylko pamiętać, by nie łączyć go bezpośrednio z wrzątkiem. W ten sposób zniszczymy wiele cennych właściwości, nad którymi pszczoły pracowały w pocie czoła >tu dowiesz się więcej. Miód spadziowy ze spadzi liściastej i spadziowo- nektarowy-Miód ze spadzi drzew liściastych pochodzi najczęściej z klonu, dębu, lipy czy jawora. Ma sporo właściwości prozdrowotnych, szczególnie antybiotycznych. Warto spożywać go w profilaktyce wielu chorób, zarówno jesiennych przeziębień, jak i chorób serca czy układu krążenia. Pozytywnie wpływa również na pracę przewodu pokarmowego. Ciekawą odmiana miodu jest miód spadziowo-nektarowy, który jest wytwarzany częściowo ze spadzi, a częściowo ze zbieranego przez pszczoły nektaru roślin. To unikalne połączenie tworzy też jedyny w swoim rodzaju miód – zarówno pod względem smaku, jak i zapachu czy koloru. Miód spadziowo-nektarowy jest nieco słodszy od klasycznego miodu spadziowego, zawiera bowiem więcej cukrów. Oprócz aromatu żywicznego można w nim wyczuć także aromat kwiatowy. Świetnie smakuje i ma sporo właściwości prozdrowotnych. Warto go stosować zarówno jako środek wspomagający leczenie, jak i w profilaktyce wielu chorób. >tu dowiesz się więcej.

Miód płynny, skrystalizowany czy kremowany – który wybrać? Dostępne na rynku miody konsumenci mogą kupić w trzech postaciach – płynnej, skrystalizowanej lub kremowanej. Konkretny wybór jest zwykle uzależniony od indywidualnych potrzeb i upodobań jego konsumentów. Miód płynny (patoka) to produkt, który powstaje tuż po wirowaniu miodu. Jest gęsty, a jednocześnie lejący i w takiej formie występuje, dopóki nie zacznie krystalizować....więcej przeczytasz na stronie portal pszczelarski.pl.

Prawdziwy miód czy podróbka? ...." KAŻDY MIÓD NATURALNY MUSI SKRYSTALIZOWAĆ. Pierwszą oznaką krystalizacji jest zmętnienie. Miód nie traci swoich właściwości przez krystalizację. ...."więcej przeczytasz>>>>.

Api-inhalacja – zdrowe powietrze z wnętrza ula..Brzęczenie pszczół, zapach wydobywający się z ula to zjawiska niezwykle kojące. Każdy pszczelarz potwierdzi, że możliwość przebywania w tak przyjemnym towarzystwie nie tylko znacznie poprawia samopoczucie, ale ma również niebagatelny wpływ na zdrowie. Nie tylko produkty pszczele: miód, propolis, pyłek, mleczko, ale także samo powietrze, wolne od zanieczyszczeń, nasycone korzystnymi mikroelementami poprawia nasze zdrowie...

Początki pszczelarstwa (Instytutmiodu.pl) .." Historia pszczół jest dłuższa niż człowieka. Skamieliny wskazują na ich obecność już piętnaście milionów lat temu, w trzeciorzędzie, mniej więcej wtedy gdy Antarktyda odłączyła się od Australii na dwa kontynenty. Ludzie szybko odkryli, że zarówno udział tych owadów w naturze jak i wytwarzane przez nie dobrą niosą ze sobą różnorodne korzyści. .. tu czytaj. Następny artykuł- Pszczelarstwo miejskie-..." Pszczelarstwo miejskie to nowy rozwijający się trend który może odegrać kluczową rolę w procesie rewitalizacji nie tylko gatunków pszczół ale i miast. Jak się okazuję miasto jest całkiem przyjaznym środowiskiem dla pszczół....."więcej dowiesz się>>>

Historia ula- czytaj > Portal Pszczelarski Rodzaje uli stosowanych w Polsce. Ule dzieli się na rodzaje w zależności od kierunku rozbudowy gniazda. Leżak to ul, w którym pojemność gniazda powiększana jest w poziomie przez dostawianie kolejnych ramek gniazdowych. Pojemność ula stojaka powiększana jest w pionie, przez dostawienie nad (lub pod) zasadniczy korpus gniazdowy kolejnych kondygnacji (korpusów, nadstawek) z określoną, na ogół jednakową liczbą ramek. Więcej dowiesz się >>>>

Świat bez pszczół. Paweł Łepkowski "Jeżeli ktoś myśli, że wymieranie pszczół to tylko banalny problem pszczelarzy, grubo się myli. Może to zagrażać istnieniu naszej cywilizacji...............czytaj dalej

Pasieka ekologiczna -Cytat...W ślad za innymi gałęziami produkcji ekologicznej w Europie coraz bardziej popularne stają się pasieki ekologiczne. W UE powstają nawet związki pszczelarzy ekologicznych. W Polsce jest już dość dużo pasiek ekologicznych. Poniższy artykuł przedstawi podstawy produkcji w pasiecie ekologicznej, co umożliwi ocenę możliwości i szans rozwoju tej produkcji ekologicznej w pasiekach w Polsce............)

Pszczelarstwo w rolnictwie ekologicznym...Fragmenty rozporządzeń nr 834/2007 i 889/2008 dotyczące ekologicznej gospodarki pasiecznej:
(w dosłownym brzmieniu, wg przekładu opublikowanego na stronie www.minrol.gov.pl) czytaj..>>>>

Pszczelarstwo ekologiczne za i przeciw. Lucyna Palicka WODR w Poznaniu, SPD. Ogólne warunki produkcji: Produkcja ekologiczna różni się od produkcji konwencjonalnej modelem prowadzenia gospodarki pasiecznej. Wymaga od pszczelarza bardzo dużego doświadczenia w prowadzeniu pasieki a przede wszystkim przystosowania gospodarki pasiecznej do warunków ekologicznych.....................czytaj dalej

W poszukiwaniu olbrzymiej pszczoły skalnej Apis laboriosa w Bhutanie >....Pierwsze informacje o gniazdach pszczoły skalnej Apis laboriosa otrzymaliśmy w Bhutanie jeszcze podczas Konferencji („Pszczelarstwo” 5/2009). Jest to niezwykła i największa pszczoła z rodzaju Apis. Okazało się, że zarówno w okolicach Thimphu, jak i Paro można znaleźć jej gniazda. Są one bezpieczniejsze niż w Nepalu czy w Tybecie, gdyż tu zabronione jest pozyskiwanie od nich miodu. Niestety bogaty program Konferencji uniemożliwił nam w czasie jej trwania dotarcie do miejsc gniazdowania Apis laboriosa. Należy wyjaśnić, że pszczoły te budują gniazda w bardzo niedostępnym terenie, najczęściej na pionowych skałach, gdzie nawet zbliżenie się na odległość kilku czy kilkunastu metrów w celu wykonania zdjęć, jest nie lada wyczynem. Trzeba się bowiem wspinać po bardzo stromych, skalistych górach, co wcale nie jest bezpieczne. Dodatkowo wyczerpująco na nasze organizmy działa wysokość, to przecież blisko lub ponad 3000 m n.p.m. Czasem wręcz trudno złapać oddech......."dalej czytaj >artykuł z miesięcznika Pszczelarstwo.

Tu powrót do góry strony